En dan wordt het tijd voor een nieuw boek van Giraf…
Het zesde boek alweer. Onze ideeën voor nieuwe verhalen van Giraf halen we negen van de tien keer gewoon bij onze kinderen en de vriendjes van onze kinderen, of onze eigen jeugd vandaan (noem ons maar luie zoekers).
Giraf kan niet slapen (Giraf gaat slapen), bakt een taart en vindt het te spannend om te geven (Giraf viert feest), Giraf leert fietsen (gelijk de titel van het boek), Krook doet net of hij ziek is (Giraf en de krookeritis) en Giraf leert voor de allereerste keer zijn naam schrijven (Giraf schrijft!). Al deze thema’s en verhalen zijn gewoonweg uit het leven gegrepen.
Tuurlijk, het was best lastig er een verhaal van te maken.
Een nieuw verhaal best lastig
Het was geen “vinger-in-je-neus-ik-schrijf-het-in-een-kwartiertje-op-en-we-hebben-een-leuk-boek-moment” Maar het was ook niet zo dat we geen inspiratie hebben.
En dat was eigenlijk weer net zo bij dit boek van Giraf. Want onze dochter, nu alweer groter, vond logeren verschrikkelijk moeilijk. Ze wilde zooooooo graag elke keer. Zoooooo graag. En pakte dan een rugzak vol spullen, knuffels, tandpasta en alles wat je enorm nodig hebt als je 24 uur van huis gaat. En ging dan huppelend met vriendinnen mee naar huis. Maar steevast ging om 11 uur de telefoon. Een snikkende Jet aan de andere kant vertelde me (mamma) dat ze me zo miste. Dat het hartstikke leuk was, logeren, maar niet in de avond. Dat ze “helemaal alleen was” en ze dus nu klaar was met logeren. En of ze haar jas aan kon doen en ik al onderweg was.
Jet in de tent net als Giraf in ‘Giraf gaat logeren’
Opgerold in bed als een lief konijntje
We kwamen daarop, omdat Jet dit jaar naar de middelbare school ging. En we bespraken dat het toch zo raar is dat zo’n klein meisje, met een bed vol knuffels, dat als een opgerold konijntje in bed slaapt, opeens groot genoeg is om frans te leren, zelf naar school te fietsen en naar schoolfeesten zou kunnen gaan. En dat, terwijl we haar nog niet zo lang geleden ’s nachts, in pyjamaatje, kwamen ophalen bij vriendinnetjes, omdat logeren al zo moeilijk was.
En daar besloten we een boek over te maken. Een boek over logeren. En hoe leuk het is. En hoe moeilijk. En hoe gezellig het is overdag en hoe je wakker ligt ’s avonds en alleen maar naar huis toe wilt…
Giraf gaat voor het allereerst van zijn eiland af
In Giraf gaat logeren gaat Giraf, samen met Zebra, voor het allereerst van zijn eiland af. Giraf woont met Krook, Olifant en Zebra op een warm, tropisch eiland. In zijn vuurtoren met zijn beste vrienden om zich heen. Al vijf boeken lang heeft Giraf het goed op het eiland. In het vijfde boek van Giraf krijgt Giraf flessenpost van IJsbeer. En daarom leek het ons geweldig om een keer naar het koude sneeuw-eiland van IJsbeer toe te gaan. Een mooi contrast met het eiland van Giraf, waar het altijd zonnig is.
Giraf gaat met Zebra mee. Zebra heeft er enorme zin in. Giraf hobbelt er achteraan. Ze worden door IJsbeer opgehaald en mogen mee naar zijn eiland. Het is er heerlijk! Ze skiën en sleeën en eten heerlijke soep met warme broodjes. En dan mogen ze samen in de tent slapen. Zebra en Giraf. Zebra valt heerlijk in slaap, moe van al het spelen. Giraf ligt klaar wakker.
Het is opeens heel donker. Hij voelt zich alleen. Giraf kruipt de tent uit. IJsbeer komt bij hem zitten. Gelukkig snapt IJsbeer, dat Giraf zijn thuis mist. Hij heeft een prachtige oplossing voor het verdriet dat Giraf heeft. En helpt Giraf zo zijn heimwee te overkomen.
Maar dit verhaal is er niet meteen.
tekenen ‘Giraf gaat logeren’, wil je jouw eigen Giraf gaat logeren? klik dan hier
We verzinnen soms idiote oplossingen
Voordat je weet hoe je Giraf heimwee kunt laten hebben en wat nu de oplossing wordt van de heimwee schrijven Mark en ik verschillende versies van het verhaal. En verzinnen we zoveel mogelijk (soms idiote) oplossingen voor het heimwee-probleem. Als we dan, na weken, een goede versie hebben, gaan we de tekst herschrijven naar een mooi verhaal.
En met die versie kunnen we dan gaan illustreren. Dit keer, door het sneeuweiland van IJsbeer, zijn Mark en ik in de ski vakantie fotootjes gedoken op internet. En hebben allerlei plaatjes bekeken en bewonderd van gletsjers en enorme dennenbomen vol sneeuw. En met die plaatjes zijn we gaan schetsen voor het eiland van IJsbeer. We hebben verschillende huisjes voor IJsbeer getekend en uiteindelijk hebben we (via Instagram) ook nog naar de visie van veel meer mensen gevraagd (en zo een mooie blokhut voor IJsbeer ontworpen! Dank jullie allemaal!)
.
Speurtocht naar leuke dieren…
Na het sneeuweiland van IJsbeer wilden we ook een klein verhaaltje erbij maken (dit zit eigenlijk in alle boeken van Giraf). Dus deden we een speurtocht naar leuke dieren. En uiteindelijk is het het verhaaltje van het Olifantsvogeltje en de Sneeuwuil geworden (gewoon omdat ze enorm leuk zijn om te tekenen). Het Olifantsvogeltje gaat met Giraf mee naar het eiland en daar ontmoet hij Sneeuwuil. Zo hebben ze hun eigen, kleine verhaal in het verhaal.
Een kleine Giraffen-blunder
Met de schetsen van het eiland van IJsbeer en de hut van IJsbeer zijn we gaan werken aan het storyboard. Dit is het verhaal in kleine tekeningetjes, om te kijken of het goed loopt. Het is zo goed te zien of alles klopt. De das in de illustratie ook in de andere illustratie om. De ene plaat een donkere achtergrond, de volgende een andere kleur (we houden van variatie). Maar toch… bij het uitwerken van het boek ontdekten we, net op tijd, dat we in de ene illustratie Giraf in pyjama hadden en in de volgende illustratie in kleding, terwijl hij alleen maar naast IJsbeer was gaan zitten. Oeps. We hebben dus een klein pyjamaatje getekend en geaquarelleerd en over Giraf heen geplakt. Pfoe. Blunder weggewerkt…
De imperfectie van Giraf of je bent goed zoals je bent
De illustraties van Giraf zijn allemaal geschilderd met aquarelverf op papier, we werken niet op de computer aan de illustraties. We houden wel van het geknutsel en gerommel, ook al roepen de meeste andere illustratoren tegen ons dat het waaaaaaanzin is en zoooooo achterhaald om niet alles op de computer te doen. Noem ons suf en saai, of digibeten of weet ik veel, maar echt, de reden is niet dat we het niet zouden kunnen, maar dat we het gewoonweg niet willen. In elk boek van Giraf zitten stukjes, die veel mooier zouden kunnen, als we de magische computer hadden laten inkleuren. Maar moet alles perfect zijn?
Marie-Louise werkt aan een prent voor het nieuwe Giraffenverhaal
Duh. Dat is juist wat we willen vertellen in onze boeken, in alle boeken van Giraf. Ik moet nu met hoofdletters schrijven, want dit is heel belangrijk en dit is waarom we boeken schrijven:
JE BENT GOED ZOALS JE BENT. NIET PERFECT. MAAR JUIST MET AL JE KLEINE SCHOONHEIDSFOUTJES. WANT DIE MAKEN JE JUIST ZO MOOI.
Zo, dat zal je maar gezegd worden.
En het is nog waar ook.
Dikke zoenen van Mark en mij en van Giraf natuurlijk xxx
de laatste fase het aquareleren van de inkttekeningen